Kay saya nang samahan, nitong walong barkadahan
Dumayo sa Khobar, para lamang mamasyal;
Di alintana, ang tingkad nang araw
Mababanaag sa mukha, umaapaw na kaligayahan
Aking nasaksihan, kanilang pagkaka-ibigan
Makikisig ang lahat, laging nagtatawanan;
Walang hindi sasang-ayon, sa aking isasalaysay
Mala Adonis na mahahawig, silang lahat ay my taglay.
Mapanghalina ang kisig, ang biriyo nila't tindig
Mga ngiting mapang-akit, waring anghel ang kawangis;
Nitong magkaka-ibigang, walang tulad ang samahan
Sa hirap at ginhawa, sila'y walang iwanan.
(L-R) Aaron, Ryan, Julef, Jun, Mark, Ronald, drahcir and John